«Περί δραστικής ουσίας, τρόικας και προάσπισης της δημόσιας υγείας»
Με μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε την χθεσινή ανακοίνωση του Ι.Σ.Α., υπογεγραμμένη από τον πρόεδρο του Κο Πατουλη, στην οποία κατηγορείται ευθέως ο Έλληνας φαρμακοποιός για παράνομες πρακτικές άσκησης του επαγγέλματος του.
Κρίνουμε σκόπιμο λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε κάποια ζητήματα που θίγονται μέσω της ανακοίνωσης του Ι.Σ.Α.
1) Όπως είναι γνωστό το φαρμακείο είναι μονάδα πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Ακόμα και σε απομακρυσμένα μέρη της χώρας, όπου δεν υπάρχει... δυνατότητα 24ωρης ιατρικής κάλυψης προς τον ασφαλισμένο, υπάρχει πάντα ένα φαρμακείο για να παρέχει τις υπηρεσίες του, πολλές φορές και συμβουλευτικού χαρακτήρα με μοναδικό σκοπό την πρόληψη.
2) Στα πλαίσια άσκησης του φαρμακευτικού επαγγέλματος, νομοθετήθηκε από το Ελληνικό κοινοβούλιο η υποχρέωση συνταγογράφησης φαρμακευτικών σκευασμάτων με βάση τη δραστική ουσία και η χορήγηση από την πλευρά μας του φθηνότερου γενοσήμου με ταυτόχρονο δικαίωμα αντικατάστασης του προτεινομένου από τον ιατρό, σκευάσματος, πάντα υπό τον όρο ότι το χορηγούμενο φάρμακο θα είναι το φθηνότερο και ότι θα είναι σύμφωνος και ο ασφαλισμένος.
Επ’ αυτού του ζητήματος λοιπόν είδαμε σωρεία «σφραγίδων» και ειδικών «ενδείξεων» επί των συνταγών από μέλη της ιατρικής κοινότητας – σε ρόλο δικαστή ad’hoc, που μας απειλούσαν με ποινικές κυρώσεις σε περίπτωση εφαρμογής του νόμου.
Όσο μνημονιακό και αν σας φαίνεται το συγκεκριμένο μέτρο, σας υπενθυμίζουμε ότι πλέον αποτελεί νόμο του Ελληνικού κράτους –Dura lex, ma lex… Σαν Έλληνες φαρμακοποιοί τα τελευταία σχεδόν 3 χρόνια έχουμε αντισταθεί σε όλα τα μνημονιακά μέτρα που έχουν γονατίσει τον ελληνικό λαό, όμως προσαρμοστήκαμε σε αυτά όσο άδικα και ετεροβαρή και αν ήταν. Θεωρούμε λοιπόν ότι οι νόμοι δε μπορούν να εφαρμόζονται a la’ carte... Αν πραγματικά ενδιαφέρεστε για τη δημόσια υγεία, ελάτε να συστρατευθουμε για τη διατήρηση του κοινωνικού κράτους και όχι για την αποδυνάμωσή του!
Για εμάς Κε Πατουλη, ακόμη και η ίδρυση «κοινωνικών φαρμακείων» είναι ένα ιδιαιτέρως σημαντικό θέμα, κυρίως για τις αρχές από τις οποίες διέπεται... Γιατί για εμάς τους φαρμακοποιούς είναι μια κίνηση αλληλεγγύης και όχι φιλανθρωπίας… Αντιλαμβάνεστε τη διαφορά;
Όσο για τον κομματικό συνδικαλισμό, για τον οποίο κατηγορείτε τον πρόεδρο του Φ.Σ.Α. Κο Λουράντο, τον ξέρετε πολύ καλά και εσείς ο ίδιος... Η φωτογραφία στο Ζάππειο το βράδυ των εκλογών μιλά από μόνη της…
3) Διαβάζοντας τις θέσεις του Ι.Σ.Α. σχετικά με τη χορήγηση άλλα και τη συνταγογράφηση των φαρμάκων, παρατηρούμε με μεγάλη ευχαρίστηση ότι οι θέσεις μας είναι πολύ κοντά. Ποιος είναι λοιπόν ο πραγματικός λόγος της διαμάχης;
Ως γνωστόν, από την κοινή διδασκαλία της φαρμακολογίας και τοξικολογίας κατά τη διάρκεια της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, οι εκκολαπτόμενοι γιατροί και φαρμακοποιοί διδάσκονται δραστικές ουσίες και όχι «κουτάκια» με δραστικές ουσίες. Με τη μοναδική διαφορά ότι η φαρμακευτική επιστήμη δεν εκτιμάει μόνο τη θεραπευτική δράση και την τοξικότητα μίας δραστικής ουσίας αλλά την ερευνά, τη συνθέτει, την αξιολογεί, την παρασκευάζει και την ονομάζει φάρμακο, γιατί αυτός είναι ο σκοπός της ίδιας της επιστήμης της φαρμακευτικής. Να αντιμετωπίζει την ασθένεια στον πολυσύνθετο μικρόκοσμο του ανθρώπινου οργανισμού, όταν η ιατρική επιστήμη εφοδιάσει τον ιατρό με γνώσεις, έτσι ώστε να εντοπίσει το αίτιο. Απλά πράγματα, πλήρως κατανοητά αλλά και απολύτως αποδεκτά.
Φαρμακευτική και ιατρική λοιπόν, μάχονται χέρι-χέρι, απέναντι σε οποιοδήποτε αίτιο διαταράσσει τη βιολογική λειτουργία της ανθρώπινης φύσης.
Όταν όμως η λογοκρισία συναντά την ειρωνεία, η αντιπαράθεση γίνεται καταστροφικά απύθμενη. Αισθητικά αποκρουστική. Ουσιωδώς ανούσια. Η συνδικαλιστική ηγεσία του ΙΣΑ επιλέγει να διαταράξει την αρμονική ισορροπία μεταξύ γιατρών και φαρμακοποιών, που επί δεκαετίες επικρατούσε στο χώρο της υγείας, στοχοποιώντας στο πρόσωπο του καθ΄ όλα σεβαστού Προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών Κου Κωνσταντίνου Λουράντου, τον ελληνικό φαρμακευτικό κλάδο, επιρρίπτοντάς του, ευθύνες που ανακάλυψε ξαφνικά, οι οποίες μάλιστα, στερούνται επιχειρημάτων. Ευθύνες που άπτονται νομικών και σε καμία περίπτωση επιστημονικών ζητημάτων.
Ούτως ή άλλως, οι απαντήσεις διακριθέντων ακαδημαϊκών στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είναι αποστομωτικές, για όποιον αμφισβητήσει την επιστημονική κατάρτιση του φαρμακοποιού στην ασφαλή χορήγηση φαρμάκου, σύμφωνα πάντα με την υπόδειξη του θεράποντος ιατρού.
Μήπως θα πρέπει να αναφέρουμε και πάλι ότι φάρμακο είναι η δραστική ουσία;
Μήπως θα πρέπει να αναφέρουμε ότι είναι η δοσολογία που διαχωρίζει το φάρμακο από το δηλητήριο; Περιττό.
Θα μπορούσαμε όμως πολύ ευχαρίστως ως φαρμακοποιοί, να εξηγήσουμε τί εστί "έκδοχο", μιας και οι ιδιότητες - εφαρμογές εκδόχων, διδάσκονται αποκλειστικά σε φαρμακοποιούς, κατά τη διάρκεια της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Σύμφωνα λοιπόν με τη επιστολή του ΙΣΑ, γεννούνται τα εξής ερωτήματα στον οποιοδήποτε,
α) τελικά η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία έγινε "για το κακό των ασθενών"; Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία, είναι ίσως το μοναδικό εγχείρημα της Τρόικας που στοχεύει στην καρδιά του προβλήματος που λέγεται "σπατάλη στο φάρμακο". Γιατί, ασφαλώς και περιορίζει το κίνητρο υπερσυνταγογράφησης, δεν περιορίζει όμως στο ελάχιστο το φαρμακολογικό σχήμα της θεραπείας. Μειώνει το κόστος αγωγής – το οποίο ως φαρμακοποιοί έχουμε αναλάβει εξ΄ ολοκλήρου επί μήνες – χωρίς να αλλοιώνει την ποιότητα της μέχρι σήμερα θεραπείας. ποιος καλλιεργεί τελικά την καταστροφολογία και για ποιο λόγο να την αναπαράγει;
β) Γιατί να τρομοκρατεί ο καθ΄ όλα σεβαστός κύριος Λουράντος τους ασθενείς, στοχοποιώντας τα γενόσημα φάρμακα, όταν τα ίδια γενόσημα χορηγούνται και συνταγογραφoνται επί χρόνια? Από πότε ο φαρμακοποιός τρομοκρατεί την ελληνική κοινωνία και κατακρίνει το καταξιωμένο προϊόν της επιστήμης του;
γ) Όπως γνωρίζετε, η εποπτεία της χορήγησης του φαρμάκου, διασφαλίζεται μόνο μέσα από τον ελεγχόμενο χώρο του ελληνικού φαρμακείου. Με τη μόνη διαφορά, ότι ο φαρμακοποιός, καθ΄ όλη τη διάρκεια της τέλεσης του λειτουργήματός του, δεν επιστρατεύει μόνο την επιστημονική του γνώση αλλά δαπανά και χρήμα για να καλύψει την εμπορική αξία του κοινωνικού αγαθού που λέγεται φάρμακο (δραστική ουσία). Όταν δεν εισπράττει από το ασφαλιστικό ταμείο τα ποσά που δαπάνησε για να εξασφαλίσει τη θεραπεία στον ασθενή, τότε όχι μόνο παραμένει απλήρωτος αλλά βρίσκεται και διαρκώς ζημιωμένος. Η διαρκής ζημία όμως, οδηγεί τον Έλληνα φαρμακοποιό σε εκρηκτικά γρήγορη οικονομική αδυναμία, καθιστώντας τον, ανήμπορο να στηρίξει ένα ανύπαρκτο σύστημα Υγείας. Όμως, χάρη στην έμπρακτη αυτοθυσία, αποτέλεσμα της οικονομικής αφαίμαξης των φαρμακοποιών, το σύστημα Υγείας συνεχίζει να υπάρχει. Ως φαρμακοποιοί λοιπόν, δεν παρέχουμε μόνο τις υπηρεσίες μας στον ασθενή δωρεάν αλλά για πολλούς μήνες, του παρέχουμε και το φάρμακο του δωρεάν.
Κλείνοντας θα θέλαμε να δηλώσουμε ότι ως Έλληνες φαρμακοποιοί
- δεν θα ανεχτούμε να αντιμετωπίζεται ο χώρος της δημόσιας υγείας σαν «ΞΕΦΡΑΓΟ ΑΜΠΕΛΙ» γιατί τις επιπτώσεις τις πληρώσαμε ως επί το πλείστον μόνο εμείς.
- καθώς επίσης και δεν θα δεχτούμε να αντιμετωπίζεται το φάρμακο σαν «αμπέλι» που «τσιμπολογάνε» πολλοί!!!!!!!!
Συνιστολόγοι Farmakopoioi